филм

Конечно стигнав на ред и јас да го гледам "The Fountain" на Aronofsky, и многу ми се допадна. Се изнаслушав коментари за тоа дека е патетичен, само за женски и слично, ама мене тоа ич не ме засега. Филмот ме фасцинираше на неколку нивоа, и некако не ни можам (и не ни сакам) да почнам да си објаснувам што, зошто и како, затоа што некако се плашам дека ќе си го расипам чувството од филмот, а тоа е онакво слатко-горчливо чувство, како кога е толку убаво, што боли. Се на се, вчера имав комплетен reset.