нов хрватски филм

Вчера гледав еден исклучително глуп филм што беше најавуван како не-знам-што, ама врска немаше. Преку глава со мистификации на современото капиталистичко општество и "гламурот" на работењето во маркетинг агенција... Ах, колку им е тешко на младите луѓе што имаат толку многу пари што не знаат што да прават со себе!

И ова не го мрчам заради сопствена фрустрација - не дека ја нема, ја има, но тоа не е issue овде - туку чисто естетски, од аспект на уметнички исказ, затоа што некои приказни можат да ги раскажат само Фредерик Бегбеде и Мишел Уелбек. А кога раскажуваш, треба да бидеш искрен и да веруваш, зашто не можеш да ги излажеш луѓето. Добра приказна е добра приказна, и кога нешто не е правено со душа, ептен се забележува.