Колку книгите што ги читаме и сакаме се знак за нас самите?
Како моите омилени писатели ме дефинираат мене?
Што кажува за мене Вирџинија Вулф, Аманити или Кортасар?
Оваа дилема е далеку од она што е уметничка вредност, а што бестселер, дури и кога се поклопуваат, далеку од избор и право на личен вкус... Дилемата ми е во однос на тоа како одредени луѓе гравитираат кон одредени типови текстови, и што е тоа што ги влече?
Како кога ќе се изненадиш од музичкиот избор на некој што мислиш дека сека сака едно, а всушност сака шесто, или како кога на некој (не) му се допаѓа некој филм, па дури и облека... Најлесно е да се сведе се на сензибилитет и да се прифати дека ете, некој сака едно, а некој друго, но сепак, личниот избор е на ниво на знак и пренесува одредена порака за оној кој направил таков избор...
Ме мрзи да го развивам ова повеќе, сега за сега, нека стои како драфт.
