My So-Called Life

Не знам од каде оваа средношколска носталгија, ама како да ми недостига неизвесноста од животот пред себе за разлика од полуреализираноста на сегашноста :), милионите отворени опции, вратите кои нема да се отворат и меланхоличното секојдневие...

Ми текна на My So-called Life и убаво ми дојде.

Ја обожавав Анџела Чејс!!! Ја чекав секоја недела во 12:00 на МТВ, со наместено видео и касета, со прст на копче за да почнам да ја снимам во истата секунда во која ќе почне зашто ако задоцнам и не ја снимам и шпицата, нешто страшно ќе се случи... Анџела Чејс ми беше role model за коса, изглед, облека, став...

Денес случајно го најдов текстот на писмото што Брајан и го напиша на Анџела во име на Џордан Каталано, и по толку години, се уште ми се свиѓа:

Dear Angela,

I know in the past I've caused you pain and I'm sorry. And I'll always be sorry 'till the day I die. And I hate this pen I'm holding because I should be holding you. I hate this paper under my hand because it isn't you. I even hate this letter because it's not the whole truth. Because the whole truth is so much more than a letter can even say. If you want to hate me, go ahead. If you want to burn this letter, do it. You could burn the whole world down; you could tell me to go to hell. I'd go, if you wanted me to. And I'd send you a letter from there.

Sincerely,

Jordan Catalano

Note to self: најди ги сите епизоди на MSCL!